نشستها و دوره‌های آموزشی

پایۀ آموزش سه‌تار بر متون کلاسیکِ موسیقی دستگاهی (ردیف میرزا عبدالله) است، و کلاسها مناسبِ هر دو گروهِ هنرجویانِ نوراه و میانه‌راه میباشد. برای آگاهیِ بیشتر بنگرید به اینجا

 چگونه میتوان بهتر نوشت؟ منظور، نوشتن داستان و خیال نیست، بلکه نوشتنِ هر اندیشه‌ای دربارهٔ جهان و رخدادها و موجودات آن است. برای نمونه، نوشتن از فواید گیاهخواری، یا سفری با قطار، یا دم کردن چای، یا زنده داشتن امید، یا توصیف یک شیوۀ معماری، یا خاطره‌ای از دوران دور، یا چیستیِ آدامس، یا چرایی ترجیح موسیقی بر سکوت یا برعکس، و ... . نوشتن مهارتی ست (و گاه حتی وظیفه‌ای ست) و میتوان و باید در آن ورزیده‌تر شد. هر کاری را که بتوان خوب یا بد یا بهتر و بدتر انجام داد، میتوان آموخت: از بستن بند کفش و مسواک زدن گرفته تا رفتار با دیگران و نواختن یک ساز، و نوشتن.

نوشتن همان اندیشیدن است؛ که باید بسامان و استوار و نیک پرداخته و باندازه و روشن باشد. نزدیکی به هر یک از این وصفها آموختگی و ورزیدگی و والایش میخواهد، پرورش میخواهد.

من برنامه‌ای فشرده‌ برای پرورش توانایی نوشتن فراهم آورده‌ام که در بیست نشست دو ساعته است و به ده موضوع میپردازد. هر موضوع  در دو نشست بررسی میشود، یکی آموزشی و دیگری تمرینی. 

 سرفصلها:

 • فایده‌های نوشتن 

• سامانِ نوشته

• استواری سخن

• به‌اندازگی

• روشنی

• واژگان

• نمک و ذوق

• حال کلی

• زیبایی 

• آموختن نوشتن از نوشته‌ها

 در نشستهای تمرینی، نمونه‌های کوتاهِ نوشته‌های هنرآموزان خوانده و بررسی میشود.

توقع میرود هنرجوی کم تجربۀ ناآشنا با نوشتن یا با اعتماد بنفس کم نیز پس از گذراندن این دوره بتواند نوشته‌های کوتاه سامانمندی بیافریند و نیز بتواند سستی بسیاری از نوشته‌های بی‌مغز رایج در اینترنت و مطبوعات را شناخته و راههای بهبودشان را نیز بداند.

 ***

طراحیِ این دوره چنانست که میتواند برای این کسان سودمند باشد:

-  کسانی که (بویژه جوانانی که) میخواهند عمق بخشیدن اصولی به اندیشه‌شان را به کمک و برکتِ نوشتن بیاغازند.

-  کسانی  که میخواهند در جمعی سخنی بگویند و مایلند از سر احترام به وقت شنوندگان در زمانی کمتر مطالب سامانمندتر و سودمندتر و بدیعتری را ارائه کنند.

-  روزنامه‌نگارانی که میخواهند نوشته‌شان براستی چیزی به جهان مخاطب بیافزاید و جمله‌هایی نباشد میان‌تهی و بی‌نمک و بی‌بار که برای انجام وظیفه گفته میشود.

-  کسانی که میخواهند در نشستهای فرهنگی بتوانند سخنانی بگویند که جز از چاپلوسیهای بی‌مزۀ تکراری یا ارائۀ اطلاعاتی همه‌جایی و آسان‌یاب باشد.

-  منتقدان هنری که میخواهند سخنشان مرزهای شناخت هنر را گامی _ هرچند کوچک _ به پیش برد.

-  کسانی که اهل نوشتن اند و یا میخواهند باشند اما کمتر مینویسند و یا در این کار پیوستگی نمی‌نمایند.

-  کسانی که فهمیده‌اند بیماری‌ای در نوشتن و اندیشیدن وجود دارد بنام «مُد روز» و فهمیده‌اند مُد روز چه اندازه آسیب زننده و تباه کنندۀ عمرِ گوینده و شنونده است.

-  و بطور کلی کسانی که دوست دارند بهتر بنویسند، یا نوشتن را بیآغازند.

این درس شاید نخستین بار است که در ایران ارائه میشود. نشستها آنلاین است و هزینهٔ مختصری برمیدارد.